Γρήγορη εκκίνηση
Οδηγός Χρήσης
Νομοθετικό Πλαίσιο
Ερωτήσεις
Γρήγορη εκκίνηση
Οδηγός Χρήσης
Νομοθετικό Πλαίσιο
Ερωτήσεις
Αν το εξεταζόμενο κτήριο δεν διαθέτει σύστημα θέρμανσης, τότε ο ενεργειακός επιθεωρητής, σύμφωνα με την ΤΟΤΕΕ 20701-1, πρέπει να ορίσει ένα θεωρητικό σύστημα θέρμανσης με τα εξής χαρακτηριστικά:
Αν το εξεταζόμενο κτήριο θερμαίνεται μερικώς, τότε θεωρείται ότι το υπόλοιπο τμήμα θερμαίνεται με το θεωρητικό σύστημα θέρμανσης.
Για παράδειγμα αν υπάρχουν τοπικές ΑΘ (split units) που καλύπτουν το 60% των απαιτήσεων, τότε δηλώνετε 2 συστήματα παραγωγής θέρμανσης:
Εισάγεται η ονομαστική θερμική ισχύς (kW) της κάθε μονάδας παραγωγής θερμικής ενέργειας (π.χ. λέβητας).
Ο βαθμός κάλυψης εξαρτάται από την χρήση του κτιρίου και την Κλιματική ζώνη, σύμφωνα με την ΤΟΤΕΕ, Πίνκας 2.1 - “Τυπικό ωράριο λειτουργίας κτηρίων ανά χρήση” και της περιόδους θέρμανσης της ενότητας 3.3:
Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι δικτύων διανομής: δίκτυο διανομής θερμού μέσου (σωληνώσεις) και αεραγωγοί διανομής κλιματιζόμενου αέρα.
Ισχύς (kW): Εισάγεται η συνολική θερμική ισχύς την οποία μεταφέρει το δίκτυο διανομής (σωληνώσεις) ή ο κλάδος διανομής της θερμικής ζώνης.
Βαθμός απόδοσης: Εισάγεται ο βαθμός απόδοσης (από 0 έως 1) για το δίκτυο διανομής θερμού μέσου σύμφωνα με την ενότητα 5.3.4 της ΤΟΤΕΕ.
Η απόδοση θερμότητας στους εσωτερικούς χώρους γίνεται μέσω των τερματικών μονάδων (ΤΜ). Για παράδειγμα, το ζεστό νερό που παράγεται από το λέβητα τροφοδοτείται μέσω της υδραυλικής εγκατάστασης του δικτύου διανομής σε μονάδες άμεσης απόδοσης, για παράδειγμα, θερμαντικά σώματα (καλοριφέρ) ή τοπικές κλιματιστικές μονάδες (ανεμιστήρα-στοιχείου γνωστά σαν fan coils), ή έμμεσης απόδοσης, για παράδειγμα ενσωματωμένες τερματικές μονάδες σε δομικά στοιχεία (ενδοδαπέδιο, ενδοτοίχιο).
Εδώ καταγράφονται τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά των ηλεκτροκινητήρων και των άλλων βοηθητικών μονάδων της κεντρικής εγκατάστασης θέρμανσης.
Επιλέγετε, την κατηγορία διατάξεων αυτομάτου ελέγχου που αφορούν ανεξάρτητα στα συστήματα Θέρμανσης και Ψύξης (μονάδες παραγωγής / δίκτυο διανομής / τερματικές μονάδες). Οι Μονάδες Αερισμού της συγκεκριμένης ζώνης συμπεριλαμβάνονται και στα συστήματα θέρμανσης και στα συστήματα ψύξης, σύμφωνα με τον [Πίνακας 5.5] της ΤΟΤΕΕ 20701-1 (ενότητα 5.2). Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν τέτοιες διατάξεις η κατηγορία είναι «Δ». Η κατηγορία διατάξεων ελέγχου και αυτοματισμών «Δ» εμφανίζεται σαν προεπιλεγμένη τιμή. Σε κτήρια πολλαπλών ιδιοκτησιών με κεντρική θέρμανση η χρήση θερμοστατικών βαλβίδων στα θερμαντικά σώματα προϋποθέτει και κατανομή δαπανών με θερμιδομέτρηση. Σε αντίθετη περίπτωση δε λαμβάνεται υπόψη η ύπαρξη των θερμοστατικών βαλβίδων. Δείτε εδώ αναλυτικά την περιγραφή διατάξεων ελέγχου ανά κατηγορία.
Ο υπολογισμός του ΒΑ στο easykenak γίνεται σύμφωνα με την ενότητα 5.1.2.1 της ΤΟΤΕΕ.
Ο συνολικός ΒΑ της μονάδας παραγωγής θέρμανσης προκύπτει από την σχέση:
ngen = nsΚΘ * ng1 * ng2, όπου: | |
---|---|
nsΚΘ | εποχιακός ΒΑ της μονάδας παραγωγής θέρμανσης |
ng1 | συντελεστης υπερδιαστασιολόγησης |
ng2 | συντελεστης μονωσης |
Ο εποχιακός ΒΑ της μονάδας παραγωγής θέρμανσης nsΚΘ προκύπτει από την σχέση:
nsΚΘ = ngm * ng0, όπου | ||
---|---|---|
ngm | Πραγματικός ΒΑ της μονάδας | Προκύπτει από το φύλλο συντήρησης λέβητα, εναλλακτικά αν δεν υπάρχει προκύπτει από τον πίνακα 4.2β |
ng0 | Συντελεστής μετατροπής σε εποχιακό ΒΑ | Προκύπτει από τον πίνακα 4.2γ |
H μέγιστη απαιτούμενη θερμική ισχύς Pgen της μονάδας θέρμανσης του κτηρίου προκύπτει από την σχέση:
Pgen = (A * Um * 1,5 + V/3) * ΔΤ (W), όπου: | |
---|---|
Pgen (W) | η υπολογιζόμενη μέγιστη απαιτούμενη θερμική ισχύς της μονάδας θέρμανσης του κτηρίου (προσοχή, του κτιρίου όχι της ΘΖ) |
A (m2) | η συνολική πραγματική εξωτερική επιφάνεια του κτιρίου που είναι εκτεθειμένη στον εξωτερικό αέρα ή/και σε επαφή με όμορα κτήρια ή/και σε επαφή με μη θερμαινόμενους χώρους ή/και σε επαφή με το έδαφος |
Um (W/(m2.K) | ο μέγιστος επιτρεπόμενος μέσος συντελεστής θερμοπερατότητας |
ΔΤ (οC ή Κ) | η διαφορά της θερμοκρασίας για τη διαστασιολόγηση του συστήματος |
V (m3/hr) | η συνολική προσαγωγή νωπού αέρα στον θερμαινόμενο χώρο |
Η εξωτερική επιφάνεια Α προκύπτει από την σχέση:
Α = Π * Υ + Εδ + Εο (m2), όπου: | |
---|---|
Π | Περιμετρος κτιριου που εξυπηρετεί ο λέβητας (όχι της ΘΖ ή του διαμερίσματος) |
Υ | Υψος κτιριου που εξυπηρετεί ο λέβητας |
Εδ | Εμβαδον δαπεδου κτιρίου που εξυπηρετεί ο λέβητας |
Εο | Εμβαδον οροφης κτιρίου που εξυπηρετεί ο λέβητας |
Ο μέγιστος επιτρεπόμενος μέσος συντελεστής θερμοπερατότητας Um λάμβάνεται από την ΤΟΤΕΕ σύμφωνα με τον πίνακα:
Um = 3,50 | για κτίρια χωρις θερμομονωση, ολες οι κλιματικες ζωνες |
---|---|
Um = 1,55 | για κτίρια με ΚΘΚ, ζωνη Α |
Um = 1,20 | για κτίρια με ΚΘΚ, ζωνη Β |
Um = 0,95 | για κτίρια με ΚΘΚ, ζωνη Γ |
Um = τιμη χρηστη | για κτίρια με ΚΕΝΑΚ |
Η διαφορά της θερμοκρασίας ΔΤ για τη διαστασιολόγηση του συστήματος λάμβάνεται από την ΤΟΤΕΕ σύμφωνα με τον πίνακα:
ΔΤ= 18 | για την κλιματική ζώνη Α |
---|---|
ΔΤ= 20 | για την κλιματική ζώνη Β |
ΔΤ= 23 | για την κλιματική ζώνη Γ |
ΔΤ= 28 | για την κλιματική ζώνη Δ |
Η συνολική προσαγωγή νωπού αέρα στον θερμαινόμενο χώρο λάμβάνεται από την ΤΟΤΕΕ σύμφωνα με την σχέση:
V = Eκτ * ΝΑ (m3/hr), όπου: | |
---|---|
Εκτ (m2) | το Εμβαδό κτιρίου που θερμαινεται από τον λέβητα |
NA (m3/hr/m2) | ο απαιτούμενος νωπός αέρας ανά χρήση κτιρίου, προκύπτει από τον πίνακα 2.3 της ΤΟΤΕΕ-1 |