Σύμφωνα με τον ΚΕΝΑΚ (Αρθρο 3) και την ΤΟΤΤΕΕ 20701-1 (ενότητα 3.2) για την εκτίμηση της ενεργειακής του απόδοσης το κτήριο χωρίζεται σε «θερμικές ζώνες», δηλαδή σε χώρους με παρόμοια χρήση, ίδιο προφίλ λειτουργίας ή/και κοινά ηλεκτρομηχανολογικά συστήματα. Για το διαχωρισμό του κτηρίου σε ΘΖ συνιστάται να ακολουθούνται οι παρακάτω γενικοί κανόνες:

• Ο διαχωρισμός του κτηρίου να γίνεται στο μικρότερο δυνατό αριθμό ζωνών
• Κατά τη μελέτη ή την επιθεώρηση ο προσδιορισμός των θερμικών ζωνών να γίνεται καταγράφοντας την πραγματική εικόνα λειτουργίας του κτηρίου.
• Τμήματα του κτηρίου με όγκο μικρότερο από το 10% του συνολικού όγκου του κτηρίου να εξετάζονται ενταγμένα σε άλλες θερμικές ζώνες, κατά το δυνατόν παρόμοιες, ακόμη και αν οι συνθήκες λειτουργίας τους δικαιολογούν τη θεώρησή τους ως ανεξάρτητων ζωνών.
• Δευτερεύοντες βοηθητικοί χώροι που δεν θερμαίνονται και που συνδέονται λειτουργικά με μια θερμική ζώνη (π.χ. αποθηκευτικός χώρος εντός διαμερίσματος, ψευδοροφή που διαχωρίζεται από το θερμαινόμενο χώρο με δομικό στοιχείο που δεν είναι θερμομονωμένο) λαμβάνονται ως τμήμα της θερμικής ζώνης.

Ο καθορισμός ανεξάρτητων διαφορετικών θερμικών ζωνών σύμφωνα με τον ΚΕΝΑΚ και το πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 13790:2009 επιβάλλεται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες:

• Η επιθυμητή θερμοκρασία των εσωτερικών χώρων διαφέρει περισσότερο από 4 K (4 °C) σε σχέση με τα άλλα τμήματα του κτηρίου κατά τη χειμερινή ή/και τη θερινή περίοδο.
• Υπάρχουν χώροι με διαφορετική χρήση / λειτουργία. Για παράδειγμα, σε ένα νοσοκομείο υπάρχουν αίθουσες νοσηλείας, γραφείων, χειρουργείων, ειδικών ιατρικών μηχανημάτων, εργαστήρια κ.ά. Οι χώροι διαφορετικών χρήσεων έχουν συνήθως και διαφορετικές εσωτερικές συνθήκες σχεδιασμού (θερμοκρασία, σχετική υγρασία, νωπό αέρα κ.ά.).
• Υπάρχουν χώροι στο κτήριο, που εξυπηρετούνται από διαφορετικά συστήματα θέρμανσης ή/και ψύξης ή/και κλιματισμού λόγω διαφορετικών εσωτερικών συνθηκών.
• Υπάρχουν χώροι στο κτήριο που παρουσιάζουν πολύ μεγάλες (σε σχέση με το υπόλοιπο κτήριο) συναλλαγές ενέργειας (π.χ. εσωτερικά ή/και ηλιακά κέρδη, θερμικές απώλειες. Για παράδειγμα, οι χώροι με νότιο προσανατολισμό σε ένα κτήριο έχουν σημαντικά ηλιακά κέρδη σε σχέση με τους υπόλοιπους χώρους.
• Υπάρχουν χώροι, στους οποίους το σύστημα του μηχανικού αερισμού (παροχής νωπού αέρα ή κλιματισμού) καλύπτει λιγότερο από το 80% της επιφάνειας κάτοψης του χώρου.

Συμπληρώνονται για κάθε ΘΖ. Όλα τα πεδία είναι υποχρεωτικά.

Η διείσδυση αέρα επιβαρύνει επιπλέον τα φορτία λόγω αερισμού του κτηρίου, σύμφωνα με την ΤΟΤΕΕ 20701-1. Η διείσδυση αέρα από τις καμινάδες, τις θυρίδες εξαερισμού και τις εξώθυρες με με περιθώριο στο κάτω μέρος >1cm, εάν υπάρχουν, επηρεάζουν την διείσδυση αέρα στους εσωτερικούς χώρους. Για τον υπολογισμό της διείσδυσης αέρα χρησιμοποιούνται τυπικές τιμές από τον [Πίνακα 3.23] της ΤΟΤΕΕ 20701-1 (ενότητα 4.4.2). Εισάγονται τα εξής στοιχεία:

Για τον υπολογισμό της κατανάλωσης θερμικής ενέργειας για παραγωγή ΖΝΧ καθορίστηκε, σύμφωνα με τον πίνακα [2.5], η τυπική ημερήσια κατανάλωση ΖΝΧ ανά άτομο/χρήστη του υπό μελέτη κτηρίου ή της υπό μελέτη ζώνης, καθώς επίσης και η ετήσια κατανάλωση, ως εξής:

• ανά υπνοδωμάτιο για τις κατοικίες (όπου υπό τον όρο υπνοδωμάτιο πρέπει να λογίζονται όλοι οι χώροι που έχουν σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθούν ως υπνοδωμάτια, χωρίς λειτουργικά προβλήματα, ανεξαρτήτως της υφιστάμενης χρήση τους),
• ανά κλίνη για τα κτήρια προσωρινής διαμονής και περίθαλψης,
• ανά μονάδα δομημένης επιφάνειας για όλες τις υπόλοιπες χρήσεις κτηρίων

Χρήσεις χωρίς απαίτηση ΖΝΧ: Θέατρο, κινηματογράφος, Χώρος συναυλιών, Χώρος εκθέσεων, μουσείο, Χώρος συνεδρίων, αμφιθέατρο, αίθουσα δικαστηρίων, Τράπεζα, Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, Διάδρομοι και άλλοι κοινόχρηστοι βοηθητικοί χώροι, Λουτρό (κοινόχρηστο), Νηπιαγωγείο, Πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, Τριτοβάθμια εκπαίδευση, αίθουσα διδασκαλίας, Φροντιστήριο, ωδείο, Αστυνομική διεύθυνση, Εμπορικό κέντρο, αγορά και υπεραγορά, Κατάστημα, φαρμακείο, Γραφείο, Βιβλιοθήκη