ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

Όταν το υπό επιθεώρηση κτήριο δεν διαθέτει σύστημα θέρμανσης, θεωρείτε ότι διαθέτει ένα θεωρητικό σύστημα με τεχνικά χαρακτηριστικά ίδια με αυτά του κτηρίου αναφοράς όπως περιγράφονται στην ενότητα 4.1.1. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010.Δηλαδή το σύστημα θέρμανσης του κτηρίου αναφοράς περιλαμβάνει:

1. Μονάδα παραγωγής θερμότητας λέβητα-καυστήρα πετρελαίου, με θερμικό βαθμό απόδοσης 93,5%
2. Δίκτυο διανομής με συντελεστή απωλειών 5% (δηλαδή θερμική απόδοση 0,95) όπως ορίζεται στην παράγραφο 4.3.1 της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010.
3. Τερματικές μονάδες με θερμική απόδοση όπως ορίζεται στην παράγραφο 4.4.1. της ΤΟΤΕΕ και από την απαίτηση σήμανσης CE.

Η τιμή της θερμικής ισχύος της μονάδας λέβητα-καυστήρα, χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τον καθορισμό του βαθμού θερμικής απόδοσης (%) του κτηρίου αναφοράς. Η θερμική ισχύς του λέβητα καθορίζεται κατά περίπτωση:

1. Για τα νέα ή ριζικά ανακαινιζόμενα κτήρια, κατά την ενεργειακή μελέτη ή επιθεώρηση, χρησιμοποιούμε την ονομαστική θερμική ισχύ (kW) του λέβητα-καυστήρα από τις τεχνικές προδιαγραφές τον κατασκευαστή.
2. Για υφιστάμενα κτήρια χρησιμοποιούμε τη θερμική ισχύ από το φύλλο ανάλυσης καυσαερίων της μονάδας λέβητα-καυστήρα, το οποίο είναι υποχρεωτικό να εκδίδεται κάθε χρόνο ή κάθε 6 μήνες (ανάλογα την ισχύ), για όλα τα κτήρια με κεντρικό σύστημα θέρμανσης λέβητα-καυστήρα (σταθερές εστίες καύσης).
3. Αν το κτήριο δεν διαθέτει σύστημα θέρμανσης τότε ως θερμική ισχύ εισάγουμε την τιμή 0.

Επιβάλλεται η εκτέλεση εργασιών συντήρησης και ρύθμισης λειτουργίας σε σταθερές εστίες καύσης σύμφωνα με τις διατάξεις της Κ.Υ.Α. 189533/2011 (ΦΕΚ 2654/9-11-2011). Η εφαρμογή είναι υποχρεωτική σε ετήσια ή εξάμηνη βάση ανάλογα με την τελική χρήση των μονάδων, θέρμανση χώρων ή/και παραγωγή ζεστού νερού χρήσης ή/και ατμού. Ειδικά για τις μονάδες με θερμική ισχύ μεγαλύτερη από 400kW η εφαρμογή της πιο πάνω Κ.Υ.Α. είναι υποχρεωτική σε μηνιαία βάση για την περίοδο λειτουργίας τους.
Κάθε κτήριο με εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης λέβητα-καυστήρα υποχρεούται στην εφαρμογή της πιο πάνω ΚΥΑ. Σύμφωνα με την Κ.Υ.Α. 189533/2011 και το υπόδειγμα του φύλλου ελέγχου του λέβητα, το βασικό στοιχείο που προκύπτει από την ανάλυση καυσαερίων είναι ο εσωτερικός βαθμός θερμικής απόδοσης της μονάδας λέβητα-καυστήρα (ή απόδοση καύσης). Ο εσωτερικός βαθμός θερμικής απόδοσης, (αγνοώντας τις απώλειες δια ακτινοβολίας και μεταφοράς από το λέβητα), είναι ο λόγος της ωφέλιμης αποδιδόμενης από το λέβητα θερμικής ισχύος, προς την θερμική ισχύ του καυσίμου που καταναλώνει ο καυστήρας η οποία υπολογίζεται ως το γινόμενο:

      [κατανάλωση καυσίμου] x [κατώτερη θερμογόνος δύναμη]. 

Η πραγματική ωφέλιμη θερμική ισχύς Pm του λέβητα, υπολογίζεται από το γινόμενο του εσωτερικού βαθμού θερμικής απόδοσης ngm της καύσης όπως μετρήθηκε, επί την θερμική ισχύ του καυσίμου που καταναλώνει ο καυστήρας:

   Pm = [θερμική ισχύς καυσίμου που καταναλώνει ο καυστήρας] x [μετρούμενος βαθμός απόδοσης]

Για τους υπολογισμούς χρησιμοποιείται ως θερμική απόδοση (%) λέβητα-καυστήρα η υπολογιζόμενη ngen, η οποία προκύπτει από τον έλεγχο υπερ-διαστασιολόγησης. Για τον υπολογισμό της θερμικής απόδοσης ngen απαιτείται ο προσδιορισμός της θεωρητικής ισχύος της μονάδας λέβητα-καυστήρα Pgen και της πραγματικής ωφέλιμης ισχύος Pm. Η θεωρητική ισχύς Pgen υπολογίζεται από την σχέση 4.1 της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010, ενώ η πραγματική Pm λαμβάνεται ως ακολούθως:

1. Για τα νέα ή ριζικά ανακαινιζόμενα κτήρια, κατά την ενεργειακή μελέτη, χρησιμοποιείται η ονομαστική θερμική απόδοση (%) του λέβητα-καυστήρα από τον κατασκευαστή. Αν δεν είναι γνωστή, προσδιορίζεται από τις αναλυτικές σχέσεις που δίνονται στον πίνακα 4.2. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010.
2. Για όλα τα κτήρια προς επιθεώρηση χρησιμοποιείται η θερμική ισχύ λέβητα από το φύλλο ανάλυσης καυσαερίων. Σύμφωνα με την ΚΥΑ 189533/2011 (ΦΕΚ 2654/9-11-2011), σε όλα τα νέα ή υφιστάμενα κτήρια, μετά την εγκατάσταση μιας νέας μονάδας θέρμανσης (λέβητα-καυστήρα), συμπληρώνεται το σχετικό φύλλο ανάλυσης καυσαερίων, πριν την έναρξη λειτουργίας της μονάδας στο κτήριο.
   

Από τον λόγο Pm / Pgen , προσδιορίζονται και οι μειωτικοί συντελεστές ng1 και ng2, βάσει των οποίων υπολογίζεται η τελική θερμική απόδοση του λέβητα-καυστήρα ngen.

Για τον υπολογισμό της θεωρητικής ισχύος Pgen από την σχέση 4.1. η επιφάνεια Α που χρησιμοποιείται, είναι η συνολική εξωτερική επιφάνεια του κτηριακού κελύφους (τοίχοι, οροφές, πυλωτή, ανοίγματα), που είναι εκτεθειμένη στον εξωτερικό αέρα ή/και σε επαφή με όμορα κτήρια ή/και σε επαφή με μη θερμαινόμενους χώρους ή/και σε επαφή με το έδαφος, όπως λαμβάνονταν υπόψη στον Κανονισμό Θερμομόνωσης και όπως λαμβάνεται υπόψη πλέον κατά τον έλεγχο θερμομονωτικής επάρκειας του κτηρίου.

Σε περίπτωση που η υφιστάμενη μονάδα λέβητα-καυστήρα του κτηρίου, καλύπτει παράλληλα τις ανάγκες για θέρμανση χώρων και παροχής ζεστού νερού χρήσης, τότε στη σχέση 4.1 θα πρέπει να προστεθεί και το θερμικό φορτίο για ζεστό νερό χρήσης.

Αντίστοιχα σε περίπτωση που η υφιστάμενη μονάδα λέβητα-καυστήρα του κτηρίου, καλύπτει παράλληλα και θερμικά φορτία για τον μηχανικό αερισμό των χώρων (παροχή νωπού αέρα μέσω ΚΚΜ κ.τ.λ.), τότε στη σχέση 4.1. θα πρέπει να προστεθεί και το αντίστοιχο θερμικό φορτίο για τον μηχανικό αερισμό.

Τέλος σε περίπτωση που η υπολογιζόμενη μέγιστη θερμική ισχύς Pgen είναι μικρότερη από 20kW, τότε λαμβάνεται ίση με 20kW.

Η θερμική απόδοση (%) της μονάδας λέβητα-καυστήρα παραμένει η ίδια, είτε καλύπτει ένα διαμέρισμα, είτε το σύνολο του κτηρίου, εφόσον πρόκειται για κοινό κεντρικό σύστημα θέρμανσης. Κατά συνέπεια και η θερμική ισχύς (kW) της μονάδας λέβητα-καυστήρα που λαμβάνεται ως δεδομένο για τους υπολογισμούς είναι η συνολική ισχύς του λέβητα. Η τιμή της θερμικής ισχύος της μονάδας λέβητα-καυστήρα, χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τον καθορισμό του βαθμού θερμικής απόδοσης (%) του κτηρίου αναφοράς. Σε όλες τις περιπτώσεις επιθεωρήσεων, τμήματος κτηρίου ή σύνολο κτηρίου, θα πρέπει να ελεγχθεί η μονάδα λέβητα ως προς την υπερ-διαστασιολόγηση όπως περιγράφεται μέσα στην ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010, παράγραφος 4.1.2.1.

Όταν η εστία καύσης (τζάκι) είναι εφεδρική μονάδα θέρμανσης δεν δηλώνεται ως μονάδα θέρμανσης. Όταν η εστία καύσης καλύπτει τμήμα του κτηρίου ή όλο το κτήριο γιατί δεν υπάρχει άλλη συμβατική μονάδα για την θέρμανση χώρων, τότε δηλώνεται ως κανονικό σύστημα θέρμανσης. Κτήριο χωρίς σύστημα ψύξης. Όταν το υπό επιθεώρησης κτήριο δεν διαθέτει σύστημα ψύξης, τι χαρακτηριστικά συστήματος ψύξης εισάγουμε;

Όταν το υπό επιθεώρηση κτήριο δεν διαθέτει σύστημα ψύξης, θεωρείτε ότι διαθέτει ένα θεωρητικό σύστημα με τεχνικά χαρακτηριστικά ίδια με αυτά του κτηρίου αναφοράς όπως περιγράφονται στην ενότητα 4.2.1. της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010.

Η τιμή της θερμικής ισχύος του δικτύου διανομής, χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της θερμικής απόδοσης (%) του δικτύου διανομής του κτηρίου αναφοράς.
Η θερμική ισχύς που μεταφέρει το δίκτυο διανομής, υπολογίζεται από την πραγματική Pm θερμική ισχύ (kW) της μονάδας λέβητα καυστήρα μειωμένη κατά το μειωτικό συντελεστή ng (%) που προκύπτει από τον έλεγχο υπερ-διαστασιολόγησης.
Σε περίπτωση τμήματος κτηρίου (π.χ. διαμέρισμα) που καλύπτεται από έναν επιμέρους κλάδο του δικτύου διανομής, τότε ως θερμική ισχύς λαμβάνεται αυτή που μεταφέρει ο κλάδος ακόμα και αν καλύπτει μεγαλύτερο τμήμα κτηρίου από το εξεταζόμενο (π.χ. δύο ή τρία διαμερίσματα). Ο καταμερισμός θερμικής ισχύος γίνεται ποσοστιαία ανάλογα με τα χιλιοστά θέρμανσης ή την επιφάνεια δαπέδου των χώρων, τους οποίους καλύπτει ο κλάδος.
Αντίστοιχα η τιμή της ψυκτικής ισχύος του δικτύου διανομής, χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της ψυκτικής απόδοσης (%) του δικτύου διανομής του κτηρίου αναφοράς. Σε περίπτωση τμήματος κτηρίου (π.χ. όροφος) που καλύπτεται από έναν επιμέρους κλάδο του κεντρικού δικτύου διανομής ψύξης, τότε ως ψυκτική ισχύς δικτύου διανομής λαμβάνεται αυτή που μεταφέρει ο κλάδος ακόμα και αν καλύπτει μεγαλύτερο τμήμα κτηρίου από το εξεταζόμενο (π.χ. δύο ή τρείς ορόφους). Ο καταμερισμός ψυκτικής ισχύος γίνεται ποσοστιαία ανάλογα με την επιφάνεια δαπέδου των χώρων που καλύπτει ο κλάδος διανομής.

Η θερμική απόδοση του δικτύου διανομής προσδιορίζεται από τον πίνακα 4.11 της παραγράφου 4.3.4 της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010, ανάλογα με την θερμική ισχύ που μεταφέρει το δίκτυο διανομής ή ο κλάδος διανομής, την θερμοκρασία θερμικού μέσου του δικτύου διανομής και την ποιότητα θερμομόνωσης.
Για τοπικά συστήματα παραγωγής θερμικής ενέργειας (π.χ. τζάκια, ηλεκτρικά σώματα, κ.τ.λ.) οι θερμικές απώλειες δικτύου λαμβάνονται μηδενικές.
Η ψυκτική απόδοση του δικτύου διανομής προσδιορίζεται από τον ίδιο πίνακα 4.11 της παραγράφου 4.3.4, ανάλογα με την ψυκτική ισχύ που μεταφέρει το δίκτυο διανομής ή ο κλάδος διανομής, την θερμοκρασία ψυκτικού μέσου του δικτύου διανομής και την ποιότητα θερμομόνωσης.

Ανάλογα τον τύπο τερματικής μονάδας θέρμανσης προσδιορίζεται από τους πίνακες 4.12 και 4.13 η απόδοση εκπομπής, η οποία προσαυξάνεται ανάλογα αν υπάρχουν αεραγωγοί. Στην συνέχεια εισάγετε αυτή η τιμή στην σχέση 4.7 καθώς και οι λοιποί παράμετροι (frad) θέσης κ.τ.λ. προκειμένου να υπολογιστεί ο τελικό βαθμός θερμικής απόδοσης των τερματικών μονάδων.
Αν το κτήριο δεν διαθέτει σύστημα θέρμανσης τότε θεωρείτε ότι διαθέτει ίδιο σύστημα με του κτηρίου αναφοράς και ο βαθμός απόδοσης τερματικών μονάδων λαμβάνεται 93% (0,93).
Σε περίπτωση που οι τερματικές μονάδες είναι αποκλειστικά ΚΚΜ τότε η απόδοση εκπομπής θεωρείται 100%. Αντίστοιχα, ανάλογα τον τύπο τερματικής μονάδας ψύξης προσδιορίζεται από τον πίνακα 4.14 η απόδοση εκπομπής, η οποία προσαυξάνεται ανάλογα αν υπάρχουν αεραγωγοί. Στην συνέχεια εισάγετε αυτή η τιμή στην σχέση 4.8 καθώς και οι λοιποί παράμετροι (fim) διακοπτόμενης λειτουργίας κ.τ.λ. προκειμένου να υπολογιστεί ο τελικό βαθμός ψυκτικής απόδοσης των τερματικών μονάδων.

Εισάγουμε την συνολική ισχύ σε (kW) όλων των βοηθητικών συστημάτων ενός κεντρικού συστήματος θέρμανση ή ψύξης όπως: κυκλοφορητές, ανεμιστήρες εξαερισμού ανεμιστήρες τερματικών μονάδων στοιχείου ανεμιστήρα, ηλεκτροβάνες, απορροφούμενη ηλεκτρική ισχύ καυστήρα, κ.α.
Αν έχουμε τοπικά συστήματα απ΄ ευθείας εκτόνωσης όπως αντλίες θερμότητας που δεν χρησιμοποιούν βοηθητικά συστήματα, τότε η βοηθητική ισχύς τους είναι μηδενική.
Αν δεν υπάρχει σύστημα θέρμανσης θεωρείται ότι είναι το ίδιο με του κτήριο αναφοράς και τότε λαμβάνετε η τιμή 5 W/m² για κτήρια κατοικία ή 10 W/m² για κτήρια του τριτογενή, όπως καθορίζεται στο κείμενο διόρθωσης (παράγραφος 4.5) της ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010.

Με τον όρο αντιστάθμιση, στις εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης ή/και ψύξης, νοείται η δυνατότητα ρύθμισης της λειτουργίας του λέβητα ή η ρύθμιση της θερμοκρασίας του μέσου στο δίκτυο διανομής ή η ρύθμιση της παροχής του μέσου με κατάλληλες διατάξεις, προκειμένου να εξασφαλισθεί την λειτουργία του συστήματος θέρμανσης σε υψηλό βαθμό απόδοσης ακόμα και σε μερικά φορτία. Ο έλεγχος και οι αντίστοιχες ρυθμίσεις γίνονται ανάλογα τη θερμοκρασία εξωτερικού αέρα ή/και τη διακύμανση του θερμικού/ψυκτικού φορτίου ή/και τη θερμοκρασία του μέσου στο δίκτυο διανομής ή/και την θερμοκρασία εσωτερικών χώρων, κ.α.
Ως σύστημα αντιστάθμισης για την αντιμετώπιση μερικών φορτίων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε τεχνολογία με τις πιο πάνω δυνατότητες όπως:

• πολυβάθμια συστήματα θέρμανσης (λέβητες ή/και καυστήρες), πολυβάθμια συστήματα ψύξης.
• διατάξεις ελέγχου και ρύθμισης της θερμοκρασίας και παροχής του δικτύου διανομής, τρίοδες ή τετράδες βάνες.
• χρήση δύο μονάδων θέρμανσης ή/και ψύξης με διαφορετική θερμική ή/και ψυκτική ισχύ, ανάλογα την διακύμανση του θερμικού/ψυκτικού φορτίου,
• όλα τα παραπάνω συστήματα

Η τιμή της θερμικής ισχύος της μονάδας λέβητα-καυστήρα χρησιμοποιείται μόνο για τον καθορισμό της θερμικής απόδοσης (%) του κτηρίου αναφοράς, είτε για το σύστημα θέρμανσης, είτε για το σύστημα παραγωγής ΖΝΧ. Η θερμική ισχύς (kW) και θερμική απόδοση (%) της μονάδας λέβητα-καυστήρα παραμένει η ίδια, τόσο για την θέρμανση χώρων, όσο και για την παραγωγή ΖΝΧ, εφ’ όσον υπάρχει κοινό κεντρικό σύστημα θέρμανσης. Κατά συνέπεια και η θερμική ισχύς (kW) της μονάδας λέβητα-καυστήρα που λαμβάνεται ως δεδομένο για τους υπολογισμούς, τόσο για την θέρμανση χώρων, όσο και για το ΖΝΧ είναι η ίδια.
Όταν όμως ο ίδιος λέβητας, κατά την θερινή περίοδο, λειτουργεί μόνο για την παραγωγή ΖΝΧ, τότε ο βαθμός θερμικής απόδοσης του μειώνεται σημαντικά, εκτός αν είναι πολυβάθμιος.
Αν κατά την θερινή περίοδο χρησιμοποιείται κάποιο άλλο συμβατικό σύστημα για την παραγωγή ΖΝΧ (π.χ. ηλεκτρική αντίσταση), τότε πρέπει να δηλωθεί και δεύτερο συμβατικό σύστημα παραγωγής ΖΝΧ που θα καλύπτει μόνο τους θερινούς μήνες.

Τα καταστήματα όπως όλα τα κτήρια του τριτογενή τομέα πρέπει να έχουν κάλυψη ψυκτικών φορτίων 100%. Αν δεν καλύπτονται 100%, τότε θεωρείτε ότι το τμήμα που δεν καλύπτεται έχει σύστημα ψύξης ίδιο με του κτιρίου αναφοράς (ΤΟΤΕΕ 20701-1/2010, παράγραφος 4.2.1) και ορίζεται κανονικά σαν επιπλέον σύστημα ψύξης στο λογισμικό και με ποσοστό φορτίου κάλυψης το αντίστοιχο ποσοστό της επιφάνειας που καλύπτει.

Το κτήριο αναφοράς για τις κατοικίες, διαθέτει σύστημα ψύξης που καλύπτει τα ψυκτικά φορτία του 50% της συνολικής επιφάνειας του κτηρίου.
Εάν στο υπό εξέταση κτήριο κατοικίας, υπάρχει σύστημα ψύξης που καλύπτει επιφάνεια του κτηρίου μεγαλύτερη από το 50% της συνολικής επιφάνειας (χώρων διαμονής), τότε ως ποσοστό κάλυψης ορίζεται το αντίστοιχο ποσοστό της επιφάνειας που καλύπτει το σύστημα ψύξης. Στην πράξη, επειδή τα συστήματα ψύξης κατοικιών είναι συνήθως αυτόνομες αντλίες θερμότητας τα οποία δεν λειτουργούν ταυτόχρονα, μπορεί να θεωρηθεί ότι το ποσοστό κάλυψης του ψυκτικού φορτίου, είναι 50% και όχι το ποσοστό της επιφάνειας που μπορεί να ψυχτεί από το υφιστάμενο σύστημα ψύξης. Αν το σύστημα ψύξης είναι κεντρικό αυτό δεν ισχύει.
Εάν στο υπό εξέταση κτήριο κατοικίας, υπάρχει σύστημα ψύξης που καλύπτει επιφάνεια μικρότερη από το 50% της συνολικής επιφάνειας (χώρων διαμονής), τότε ως ποσοστό κάλυψης ορίζεται το 50% ίδιου με του κτηρίου αναφοράς.
Σε καμία περίπτωση το άθροισμα του ποσοστού κάλυψης φορτίου ψύξης για κάθε θερινό μήνα, δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 0.5 (50%).

• Η τιμή του δείκτη αποδοτικότητας θα μεταβάλλεται ανάλογα με το βαθμό απόδοσης του συστήματος παραγωγής θερμότητας (λέβητα κ.τ.λ.) ή του εναλλάκτη θερμότητας (από ηλιακούς συλλέκτες ή από Σ.Η.Θ. ή από τηλεθέρμανση κ.τ.λ.).
• Σε περίπτωση σημαντικών βλαβών ή διαρροών στον εναλλάκτη θερμότητας, η τελική απόδοση της θερμικής ενέργειας του, λαμβάνεται μειωμένη κατά 10%.
• Οι απώλειες του δικτύου διανομής θερμού μέσου από τη μονάδα παραγωγής θερμότητας (π.χ. Σ.Η.Θ.) μέχρι και τον εναλλάκτη της μονάδας ψύξης χώρων θεωρούνται μηδενικές.

Παράδειγμα:
Α περίπτωση:
Στην περίπτωση ψύκτη απορρόφησης αρχικά προσδιορίζονται οι πηγές ενέργειας που καταναλώνονται καθώς και η παραγόμενη ψυκτική ισχύς.
Για παράδειγμα, έστω ότι σε μελέτη διαστασιολόγησης έχει υπολογιστεί ότι η απαιτούμενη ψυκτική ισχύς μιας μονοκατοικίας είναι 52.000 Btu/h και θα καλυφθεί από έναν ψύκτη απορρόφησης. Ο ψύκτης απορρόφησης για τη λειτουργία του απορροφάει ηλεκτρική ισχύ 0,17 kWe/kWc, ενώ καταναλώνει και θερμική ισχύ 1,4 kWth/kWc που παράγεται μέσω λέβητα πετρελαίου (ή όποιο άλλο συμβατικό καύσιμο χρησιμοποιείται). Στην θερμική ισχύ 1,4 kWth/kWc συμπεριλαμβάνεται και ο θερμικός βαθμός απόδοσης του λέβητα.

Στην περίπτωση που το εξεταζόμενο κτήριο διαθέτει ψύκτη απορρόφησης, τότε το κτήριο αναφοράς διαθέτει ψύκτη με EER=3,0. Για την προσδιορισμό ενός τέτοιου συστήματος μέσα στο λογισμικό θα πρέπει να οριστούν δύο συστήματα με ίδιο EER= 0,64, αλλά με διαφορετικό ποσοστό κάλυψης ψυκτικού φορτίου και καύσιμο. Τα συστήματα που ορίζουμε είναι και τα δύο ψύκτες απορρόφησης καθώς με αυτόν τον τρόπο το κτήριο αναφοράς θα έχει ψύκτη με EER=3,0.
Αναλυτικότερα:

• Το πρώτο σύστημα ορίζεται με ψύκτης απορρόφησης με καύσιμο ηλεκτρισμό, EER=0,64 και ποσοστό κάλυψης ψυκτικού φορτίου για του θερινούς μήνες 0,11.
• Το δεύτερο σύστημα ορίζεται με ψύκτης απορρόφησης με καύσιμο περτέλαιο, EER=0,64 και ποσοστό κάλυψης ψυκτικού φορτίου για του θερινούς μήνες 0,89.

Β περίπτωση:
Στην περίπτωση που ένα ποσοστό της θερμικής ενέργειας καλύπτεται από ηλιακούς συλλέκτες, τότε θα η καταναλισκόμενη θερμική ισχύς θα μειωθεί και κατά συνέπεια ο συντελεστής EER θα αυξηθεί και όλοι οι συντελεστές διαμορφώνονται ανάλογα. Έστω ότι η μέση απορροφούμενη θερμική ισχύς από τους ηλιακούς συλλέκτες είναι 15 kWthsc, και η μέση απορροφούμενη θερμική ισχύς από τον λέβητα 6,1 kWth.

Τα συστήματα που ορίζουμε είναι και τα δύο ψύκτες απορρόφησης καθώς με αυτόν τον τρόπο το κτήριο αναφοράς θα έχει ψύκτη με EER=3,0. Αναλυτικότερα:

1. Το πρώτο σύστημα ορίζεται με ψύκτης απορρόφησης με καύσιμο ηλεκτρισμό, EER=1,754 και ποσοστό κάλυψης ψυκτικού φορτίου για του θερινούς μήνες 0,3.
2. Το δεύτερο σύστημα ορίζεται με ψύκτης απορρόφησης με καύσιμο περτέλαιο, EER=1,754 και ποσοστό κάλυψης ψυκτικού φορτίου για του θερινούς μήνες 0,7.

Γ περίπτωση: Στην περίπτωση που ο ψύκτη απορρόφησης έχει 100% κάλυψη της θερμικής ενέργειας από ηλιακούς συλλέκτες και κατανάλωση ηλεκτρικής ισχύος 0,17 kWe/kWc, τότε η καταναλισκόμενη συμβατική θερμική ισχύς είναι μηδενική. Τα στοιχεία του συστήματος που ορίζεται είναι: σύστημα ψύκτη απορρόφησης με καύσιμο ηλεκτρισμό, EER=5,88 και ποσοστό κάλυψης ψυκτικού φορτίου 100%.
Δ περίπτωση: Στην περίπτωση που ο ψύκτης απορρόφησης χρησιμοποιεί θερμότητα η οποία ανακτάται από κάποιο σύστημα, τότε θα πρέπει με κάποιο τρόπο να περιγραφεί το σύστημα που παράγει την ανακτώμενη θερμότητα όπως και ο λέβητας πιο πάνω. Εφόσον υπάρχει σύστημα ΣΗΘ, τότε ορίζεται το σύστημα στα γενικά στοιχεία του κτηρίου και στη συνέχεια, στο σύστημα ψύξης αντί καύσιμο πετρέλαιο που ορίστηκε για τον λέβητα στο πιο πάνω παράδειγμα, θα πρέπει να επιλεγεί ως καύσιμο συμβατικού συστήματος παροχής θερικής ισχύος το «ΣΗΘ» που εμφανίζεται εφόσον έχει οριστεί ΣΗΘ στην αρχή. Ανάλογα την περίπτωση ορίζονται όπως και πριν δύο συστήματα με τους αντίστοιχους συντελεστές.